Vandaag 18-jarig huwelijk

Trouwdag

Hoera, vandaag zijn we al 18 jaar getrouwd! Ik zie ons nog staan in het gemeentehuis. Niet superjong, 23 en 27 jaar oud, maar als ik nu terugkijk toch eigenlijk best wel jong. Ik zie ons nog zitten in het gemeentehuis, best wel gestrest, want stel je voor dat er iets mis zou gaan. Waarom eigenlijk, alles komt heus wel goed op zo’n dag. Ik viel van het stoepje bij de kerk door die gekke schoenen met een hakje en de koster poetste snel de vlek uit mijn jurk. Mijn panty was niet te redden, maar dat zag je toch niet onder die jurk. Panty’s zouden ook verboden moeten worden. Soms fantaseren we over hoe we het nu zouden doen. Samen op maandagmorgen naar het gemeentehuis en dan meteen op huwelijksreis of zoiets.

Hoogte- en dieptepunten

Natuurlijk waren er hoogte- en dieptepunten. Een jaar na ons huwelijk overleed mijn schoonvader aan een hartaanval, nadat hij eerder al was behandeld voor longkanker. Na 3,5 jaar werden we vader en moeder van een dochter en ik ben nog steeds zo net zo trots op haar als 14 jaar geleden. In het 7e jaar van ons huwelijk kregen we onze tweede dochter en ook op haar ben ik nog net zo trots. Twee verschillende kinderen, een met glad haar en een met krul zeggen we altijd. In ons 12e huwelijksjaar jaar overleed mijn moeder na 7 jaar borstkanker te hebben gehad. Vorig jaar kreeg ik baarmoederkanker. Vandaag precies 1 jaar geleden kreeg ik de 1e chemokuur. Na de 3e kuur is mijn vader heel plotseling overleden. Veel geluk en een hoop shit bij elkaar eigenlijk en we vieren we feest vandaag. We duwen de angst voor meer ellende even weg en denken aan de leuke dingen. Want we hebben gelukkig ook echt lol met elkaar!

Raar gezin

We lachen om onszelf en de kinderen zeggen soms “wat zijn wij eigenlijk een raar gezin”. Sinds 2 jaar hebben we Lucky, een heel grappig en eigenwijs hondje. We zijn gek met haar en maken ruzie over het uitlaten. Kamperen is al 12 jaar onze favoriete manier van vakantie vieren. Eerst in een tent, later met een vouwwagen, omdat ik geen caravan wilde. Dat was voor bejaarden vond ik. Maar 2 jaar later ging ik overstag en kochten we onze mini caravan. Nu ben ik sinds mijn operatie vorig jaar ook een beetje bejaard, dus het komt goed uit, maar de kastjes in de caravan zijn ook gewoon superhandig. Kamperen vinden we leuk, omdat we lekker buiten zijn en alle rommel achter ons kunnen laten vallen met als excuus dat we niet zoveel ruimte hebben. Eigenlijk doen we dat thuis ook gewoon, maar dat is toch anders.

We zeggen het niet zo vaak, maar we zijn blij met elkaar en ik hoop op minstens nog 18 jaar erbij. Psalm 121:1-2 was onze trouwtekst. “Een  pelgrimslied. Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal. Mijn hulp is van de Heere, Die hemel en aarde gemaakt heeft”. Eerlijk gezegd herinner ik me niets meer van de hele preek en vraag ik me nu af wat de dominee heeft gezegd over de rest van de Psalm. Daarom hieronder de hele Psalm.

Een pelgrimslied. Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.
Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren.
Zie, de Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen.
De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand.
De zon zal u overdag niet steken, de maan niet in de nacht.
De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad, uw ziel zal Hij bewaren.
De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.

Psalm 121 HSV