Autopech

Autopech, maar veilig thuis!

De vakantie in Tsjechië was leuk dit jaar. We zijn weer veilig thuis en dit jaar zijn we daar nog blijer mee dan anders. In plaats van ongeveer 10 uur, deden we er nu meer dan 20 uur over, omdat we autopech hadden. Hier is een reisverslagje van afgelopen woensdag/donderdag:

10:00 uur – Nog even snel een paar boodschappen

De supermarkt is dichtbij de camping. Van onze laatste Tsjechische kronen kopen we nog wat te drinken voor onderweg en een zak chips.

854 kilometer naar huis

Het is 854 kilometer. De navigatie geeft acht en een half uur reistijd aan. Dat is theorie natuurlijk, want met een caravan kun je minder snel rijden en we stoppen een paar keer. Maar vanavond zijn we thuis.

15:00 uur – Autopech

Het loopt allemaal gesmeerd vandaag. We gingen op tijd weg vanmorgen en dat is voor ons als avondmensen (zeker in de vakantie) best knap. Na een paar honderd kilometer wisselen we en ga ik rijden. We vinden rijden allebei leuk en ik vind het stiekem ook wel stoer, mét de caravan, in Duitsland. Ik zit nog niet zo heel lang achter het stuur en opeens merk ik iets aan de auto. Er gaan allerlei lampjes en piepjes af. Toevallig zijn we net bij een afslag en mijn man zegt dat we die maar moeten nemen, je weet nooit wat er aan de hand is met de auto. Ik neem de afslag en daarna vraag of ik links of rechts zal gaan. Mijn man zegt naar rechts. Ik rijd door het oranje verkeerslicht, waarom weet ik niet en voel dat de auto niets meer doet. Nog net kan ik bij de eerste vluchtstrook komen en de auto er naartoe sturen.

Bleicherode

Daar staan we op een soort provinciale weg in Bleicherode. Het is nog meer dan 500 kilometer rijden naar huis.

Wachten op ADAC

We bellen meteen de leasemaatschappij in Nederland. Zij nemen contact op met ADAC, de Duitse ANWB en die zeggen eerst een monteur te sturen en als hij de auto niet kan maken komt er een sleepwagen. Als hij er binnen nu en twee uur niet is, moeten we weer bellen. Gelukkig kunnen iets omhoog klimmen. De auto staat naast een net gemaaid veld en aan de kant staan een paar kleine boompjes. Die geven wat schaduw, want het is best warm. We hebben genoeg te drinken, handdoeken om op te zitten en het uitzicht is mooi.

Lucky

Lucky heeft niet zoveel problemen met het wachten. Vanmorgen hebben we bij Penny een kauwbot gekocht, in de vorm van een schoen. Ze heeft nu alle tijd om dat ding op te kauwen.

17:15 uur – De Duitse wegenwacht komt eraan

Mijn man hoopt al twee uur bij elk busje dat het de monteur is. Dan zien we een grote gele sleepwagen onze kant opkomen en ja hoor, het is voor ons. Autohaus Peter is het en de man is erg aardig. Hij kijkt even naar de motor en besluit niets te doen, maar ons met auto en caravan meteen mee te nemen naar een Peugeot-garage, 26 kilometer verder.

7:45 uur – In de sleepwagen

Daar gaan we dan, in de sleepwagen. Nou ja wij, de hond mag er niet in! Ze moet alleen in de auto blijven, óp de sleepwagen. De man zegt dat we de raampjes dan maar een stukje open moeten zetten. Voorin de sleepwagen kan ik in de spiegel de auto zien, maar de hond niet helaas.

18:15 uur – Bij de garage

Als we aankomen moet de auto weer van de sleepwagen af. Behoorlijk schuin gaat dat en de hond heeft in de auto een soort Efteling ervaring denk ik. Gelukkig is ze blij als ze ons weer ziet en lijkt ze er geen trauma van overgehouden te hebben. De garage is eigenlijk al dicht, maar omdat ‘onze’ monteur hen heeft gebeld bleven ze nog even. Een andere monteur kijkt naar de motor en constateert dat deze heel erg stuk is en waarschijnlijk helemaal vervangen moet worden. Dus hiermee komen we vandaag niet meer thuis. Mijn man overlegt met de monteur die ons wegsleepte en belt met de leasemaatschappij.

19:15 uur – Wat nu?

De leasemaatschappij stelt voor dat we op hun kosten een taxi nemen en overnachten in een hotel. Maar dan staat de caravan een nacht onbewaakt op een open terrein. Ze zeggen verder te gaan zoeken naar een vervangende auto en we wachten. De autogarage is dicht. Aan de overkant is een supermarkt die nog open is. Ik haal met mijn dochter wat broodjes en nog wat te drinken. We zitten op de stoep en wachten op een telefoontje. Al snel wordt duidelijk dat het waarschijnlijk niet lukt om vandaag nog een vervangende auto, mét trekhaak te regelen. Van de monteur van Autohaus Peter mogen we eventueel overnachten in de caravan, op de parkeerplaats. Er lijkt weinig anders op te zitten.

Wachten op een vervangende auto

Mijn man zet de caravan op een praktische/tactische plaats. Achter hoge struiken, zodat we tussen de caravan en de struiken ongezien kunnen plassen 😧. We zetten wat stoelen buiten en eten een broodje met kaas. Ik ga er maar vanuit dat we hier overnachten en haal snel nog wat flessen water. Het blijkt prikwater te zijn, maar ook daarin kun je best je handen wassen en een paar bordjes en messen afwassen gaat goed. 

Na nog veel telefoontjes heeft de leasemaatschappij een vervangende auto, die 120 kilometer verderop staat. We moeten dan met een taxi daar naartoe en dan met die auto weer 120 kilometer terug om de caravan op te halen. Dit vinden we niet zo’n heel erg goed idee. We hebben ook contact met de monteur van Autohaus Peter en hij weet wel een auto voor ons. Na nog veel meer telefoontjes met de leasemaatschappij geven zij hier toestemming voor. Hij belooft er binnen een uur te zijn.

23:00 uur – Verder naar huis!

We durven het bijna niet te geloven, maar na een uur is hij er echt. Mijn man gaat met hem mee om de auto op te halen. Als hij terug is krijgen we de kabel van de caravan niet in de auto. Nog een keer belt mijn man de monteur en wéér komt hij ons helpen. Ook hem lukt het niet meteen, maar dan zit de kabel er in en kunnen we verder naar huis rijden. Het is stikdonker. Van de stress rijden we een verkeerde en doodlopende straat in, maar het lukt ons (mijn man in de auto en ik loop achter de caravan) om er weer uit te komen. Dan gaan we snel de rijksweg op. Daar komen we nog even in een plensbui terecht en zien we helemaal geen hand voor ogen meer. Gelukkig komen we snel een rustplaats tegen en daar rusten we een half uurtje uit.

’s Morgens vroeg om 6:30 uur rijden we onze straat in en zijn we thuis! Tien uur later dan verwacht, maar wat zijn we blij veilig thuis te zijn. Er had echt zoveel meer mis kunnen gaan. Het is een wonder dat we precies bij een uitrit waren toen de motor uitviel. De monteur hielp ons heel erg goed en was heel aardig. Hij regelde uiteindelijk een vervangende auto. De rijksweg was voor het grootste deel niet verlicht ’s nachts. Dat rijdt niet fijn, we waren moe en ik was bang dat we in slaap zouden vallen. Maar alles is goedgekomen God bewaarde ons voor ongelukken.

Nu even geen autoritjes meer

Vandaag moest de vervangende auto terug. Vanmorgen kregen we een tijdelijke auto, totdat onze auto weer is gerepareerd. De vervangende auto uit Duitsland moest vandaag voor 18 uur teruggebracht worden. Mijn man moest eerst naar Leiden en reed daarna naar Duitsland. Net over de grens moest de auto gebracht worden, gelukkig niet in Bleicherode. Ik ging er ook naartoe, met de tijdelijke auto. Het is 160 kilometer, maar ik hou wel van een ritje in een andere auto. Toevallig komen we gelijk aan daar. De auto wordt ingeleverd. Er is een Mac tegenover de garage en ik vind het een goed om daar even uit te rusten. Daarna mag mijn man terug rijden. Het is weer 160 kilometer en ik ben de auto inmiddels echt helemaal zat. Ik heb hoofdpijn, maar die is nu als ik dit schrijf, gelukkig weg. Pas zondagochtend als ik moet werken stap ik weer in de auto.