Help
Help, waarom gaat niks meer ‘normaal’ in huis, zoals ‘vroeger’, voordat ik ziek werd. Volgende week begin ik met oncologische revalidatie en ik denk dat ik daar veel kan leren. Leren omgaan met mijn beperkte energie, grenzen leren aangeven en wat energie opbouwen.Zelfs, of eigenlijk juist de kleine dingen gaan me irriteren, heel erg irriteren soms. Allerlei gedachten gaan dan door m’n hoofd.
Gedachten in m’n hoofd
Wat is dit nu weer?
Niet zeuren, het is niet belangrijk, geen kanker meer hebben is belangrijker
Maar ik heb geen moer aan een schoon wc-kleed in een vieze wc. Ik heb liever dat die wordt schoongemaakt
Hij doet zijn best en doet andere dingen waar jij niet goed in bent
Is het echt zoveel moeite om kleding, die ik weer helemaal zelf zonder hulp voor iedereen heb gewassen en gestreken, op te ruimen?
Ze hebben al zoveel aan hun hoofd (gehad) doordat jij ziek bent
Je kunt het gewoon niet allemaal alleen, zeg dat gewoon en geef het toe. Je energie is bagger. Laat anderen je helpen. Dat zou het een stuk makkelijker en leuker maken voor je.
Ze moeten toch ook kind kunnen zijn en niet altijd voor mij zorgen. Ik heb ze verwend doordat ik altijd alles zelf deed. Daar kunnen zij niets aan doen
Ze kunnen best zelf hun kamer af en toe opruimen en hun kleding mee naar boven nemen!
Zal ik dat shirt wel of niet binnenstebuiten wassen?
Daarom is het zo’n rotklus, die was. Ik doe alles in een waszak en draai alles zes keer binnenstebuiten en weer andersom en ik ben de enige die snapt hoe het werkt
Ja, doe het toch maar wel anders beschadigt het misschien en dat is ook zielig
Zal ik vragen of iemand de hond uitlaat? Ik zie haar nu toch al een half uur bij die deur heen en weer dribbelen?
Kansloos
Nou ja, laat ik het maar doen. Misschien denken ze dat ik me aanstel en wat frisse lucht is goed voor me
Hoe zou het gaan met het huishouden als ik er niet meer zou zijn. Dan zou het toch een grote rotzooi worden hier in huis?
Dan komt het ook wel goed zeggen ze dan, en het huishouden is niet het belangrijkste
En zoiets mag je ook helemaal niet denken laat staan uitspreken, dan roep je het over jezelf af weet je nog? Als je dat zegt krijg je het juist, want woorden hebben kracht
Oh ja, krijgen we dat ook nog. Die liefdevolle mede broeders en zusters met hun goedbedoelde opmerkingen
Maar er zijn ook mensen die je huis schoonmaken en voor je koken en bij je langskomen en kaarten sturen
Ja, dat is waar en die zijn ook wel erg lief voor me. Ik zeg dat te weinig tegen hen geloof ik. Omdat ik het soms best spannend vind om me te hechten aan iemand
Misschien is het goed om het weer eens te proberen, want je hebt het nodig
Het is goed dat je aan die oncologische revalidatie begint
Hopelijk snapt nu iedereen waarom ik dat nodig heb. Om weer wat socialer en aardiger te worden
Nee, om te leren omgaan met grenzen, met je beperkte energie, energie opbouwen en verwerken wat er dit jaar allemaal is gebeurd
Dit is niet zo’n aardige blog eigenlijk, zou iedereen het wel begrijpen?
Lekker belangrijk, je hebt toch wel iets geleerd over grenzen en jezelf zijn enzovoorts. Als ze het niet begrijpen is dat hun probleem
Ja, dat is lekker makkelijk, maar ik vind het eng. Straks heb ik geen vriend meer over
Sommige dingen moet je ook gewoon tegen mensen zeggen of aan ze vragen en niet per blog
Ik ben nu eenmaal beter in schrijven en doe het nu even zo
Kom ik niet zielig over zo?
Nee, je hebt gewoon een beetje aandacht nodig soms en dat mag