Bestralingen achter de rug

High tea

De bestralingen zijn achter de rug, gisteren was de laatste. Toevallig had ik die dag ook een high tea met collega’s, dus ik kon het meteen vieren. Na afloop had ik wel een loperamide nodig, want de bijwerkingen van het bestralen zijn nog niet over, maar het was het waard. Het was erg gezellig en lekker.

Vandaag niet naar het Erasmus!

Toen ik vanmorgen wakker werd voelde het heel luxe dat ik vandaag geen rekening hoefde te houden met het bestralen. Niet steeds op de klok kijken of het al tijd is voor de verplichte halve liter water een uur van tevoren, of tijd om weg te gaan. Het was best intensief om bijna 5 weken, iedere werkdag een uur weg te zijn hiervoor. Ik had dan niet veel meer energie over voor andere dingen.

In de wachtkamer van het Erasmus

De sfeer in de wachtkamer van de radiotherapie was heel anders dan in de wachtkamer van oncologie. Bij oncologie zijn mensen die wachten op de uitslag van een onderzoek en zitten vaak in spanning, bijvoorbeeld heb ik wel of geen kanker, wel of geen uitzaaiingen? Bij radiotherapie kom je even voor het bestralen en is er weinig spanning. Iedereen heeft kanker, dus dat is geen item.

Het was eigenlijk best leuk en goed om ervaringen te delen. Soms ging dat vanzelf, lag er aan wat voor mensen er zaten. Sommige mensen zag ik ook vaker, als ze toevallig rond dezelfde tijd als mij moesten. We bekeken soms elkaars haar (de sprietjes op mijn hoofd) of wimpers en bespraken de bijwerkingen van de chemo. Vorige week trof ik een paar oudere mannen die het over de zin en onzin hadden van voeding, over alles wat in het nieuws was geweest die week. Geen knakworst meer of versgeperste jus bijvoorbeeld, of 1 glas wijn per dag of meer. Ik concludeerde dat het niet heel veel meer uitmaakt, want kanker hebben we toch al. Zo’n grap kan dus gewoon in de wachtkamer bij radiotherapie. Waarop de verhalen nog even doorgingen over linksdraaiende en rechtsdraaiende yoghurt, maar in de kindertijd van die oude man hadden ze daar nog nooit van gehoord. Eén man was nog aan het nadenken of hij nu ging stoppen met roken, maar wilde eerst de uitslag van chemo afwachten.

Hoe gaat het nu

Veel mensen vragen hoe ik me nu voel, hoe het nu gaat. Nou, de bijwerkingen van het bestralen (aan darmen en blaas) zijn dus nog niet helemaal weg, maar volgens de radioloog is dat na 2 weken wel over. Verder ben ik nog steeds heel moe, maar dat is logisch na een operatie, chemo en bestralingen. Gek genoeg went het een beetje, ik heb gewoon een ander ritme tegenwoordig. Ik lig ’s morgens best lang in bed en ga ’s avonds ook weer vroeg naar bed. Tussendoor kan ik wel weer wat doen gelukkig.

Deze week heb ik 2 boompjes gesnoeid in de voortuin en een paar plantjes in een pot gedaan. De voldoening is groot als ik klaar ben en nog steeds als ik er naar kijk. Vandaag heb ik de koelkast schoongemaakt, en ook daar ben ik trots op. Iedereen moet even verplicht zeggen dat het er goed uit ziet en beloven dat het even zo blijft. Dus geen open pakken yokidrink op z’n kant meer in de koelkast.