Controle
Na de blog van gisteravond moet ik het vervolg ook even delen natuurlijk. Om 10:40 uur vanmorgen had ik dus een afspraak in het Erasmus MC. Bij de radiotherapeut/oncoloog wordt nooit een bloedonderzoek gedaan. Wel vraagt hij uitgebreid hoe het gaat, wat de klachten zijn en doet hij een uitwendig onderzoek. De buikklachten die ik heb zijn waarschijnlijk gewoon bijwerkingen van de bestralingen zei hij. Dat kan heel lang duren. Het geduw op mijn hele buik (dat onderzoek dus) leverde niets geks op gelukkig.
Thuis, na zo’n controle moet het altijd even landen, maar ik ben blij.
Schijnzekerheid
Ik verwacht dat de gynaecoloog me de volgende keer langer weg laat blijven en misschien is dat ook beter. Het voelt wel eng, maar ik weet dat het niet zoveel uitmaakt, veel of weinig controles. Veel controles kweken een soort schijnzekerheid. Je denkt dat als je maar vaak genoeg naar een arts gaat, je er dan op tijd, of in ieder geval zo vroeg mogelijk bij bent, terwijl dat vaak niet zo is. Als het terugkomt is het toch te laat en niet te genezen. Omdat bij baarmoederkanker behandelen op dat moment meer kwaad dan goed doet, wachten artsen zelfs vaak met behandelen als iemand zich goed voel, tot er meer klachten zijn. Dus wat heeft het voor nut om vaak op controle te gaan? ‘Wat niet weet wat niet deert’ gaat dan wel op. Ik ga maar eens aan het idee proberen te wennen.
Plannen
Voorlopig heb ik allerlei plannen tot de afspraak in november bij de gynaecoloog. Ik heb reuze veel zin in de cursus, ik ga met een paar andere vrouwen iets creatiefs doen, met mijn vriendin naar ‘Rikkert verdwaald’ en vandaag geniet ik van de zon, samen met de hond.
Wat een opluchting! Enne…lief hondje zie ik daar.
Mooi werk alles weer goed. Blij met jou. Ga genieten joh. Liefs cobie