Dicht, licht, zicht

 

Avonddienst

Dominees of voorgangers achterna lopen is eigenlijk niet mijn gewoonte. Het gaat tenslotte om het Woord. Maar ja soms wil het gehoor ook wat. Ik las over een dominee waar ik altijd graag naar luisterde, dus ik besloot het toch weer eens te proberen.

Bijna was ik vergeten hoe mooi een avonddienst in een oude kerk kan zijn. Buiten begint het al een beetje donker te worden, binnen is het licht. Een beetje moe ben ik van de dag.  Een beetje onderuit hangend in de bank, voeten op de stoel voor me, op mijn oude en ook meteen weer vertrouwde plekje. Snoepje in mijn mond en dan niets moeten, maar alleen luisteren. Alsof de tijd stil had gestaan. Alleen de beamers tijdens de voorzang verstoorden het een klein beetje, want die waren er vroeger niet.

De Heilige Geest kent al mijn verlangens en sprak. Al snel. De dominee begon te bidden voor zieken en mensen die leefden van controle naar controle. Vroeg God hen te bewaren voor negatieve gedachten en moedeloosheid. Ik moest even slikken. Waar dit anders soms irritatie oproept en ik soms in de verdediging ga en zeg dat het ook niet makkelijk is, kon ik het nu meebidden.

Dicht, licht, zicht

De preek ging over Johannes 9, over de blindgeboren man. De ogen van de man zaten dicht. De Here Jezus brengt licht in zijn ogen. De man krijgt zicht op wie Jezus is.

Het eerste wonder staat al in vers 1, het feit dat Jezus de man echt zag, als mens. Jezus maakte met spuug en zand een papje en smeerde dat op de ogen van de man. Jezus verwijst hiermee eigenlijk naar Jesaja 44:18 “Zij weten niet en begrijpen niet, want hun ogen zijn dichtgesmeerd, zodat zij niet zien, en hun harten, zodat zij niet begrijpen” (HSV). De blinde gaat straks met dichtgeplakte ogen naar het badwater. De schriftgeleerden zien de man gaan en kennen ook deze tekst. Jezus kan ons genezen en onze ogen openen voor Hem. Jezus zei tegen de man “Ga heen en was u in badwater van Siloam” (vers 11). De man kon weer gaan zien en hij was vast heel blij.

Veel rust kreeg de man niet, want de buren kwamen langs en vroegen zich af of hij het wel echt was. De man zegt dat een man die Jezus heet hem heeft genezen. De farizeeën komen langs en zijn boos dat Jezus de man op de sabbatdag heeft genezen. Dan zegt de man dat een profeet hem heeft genezen en zegt hij “een ding weet ik dat ik blind was en nu zie”. Ondanks alle vragen en allerlei kritiek wordt de man wordt steeds vrijmoediger. Hij vraagt op een gegeven moment zelfs, als ze weer vragen hoe hij is genezen of ze ook discipelen van Jezus willen worden. Uiteindelijk krijgt hij echt zicht op Jezus en aanbid Hem “Ik geloof, Heere! En hij aanbad Hem” (vers 38).

De hele preek is eerder hier te horen ‘De belijdenis van de blindgeborene’. In een andere kerk, maar dezelfde preek.

Toepassing

Ik maak even mijn eigen toepassing dit keer. Ook ik was vroeger blind voor wie Jezus voor mij wil zijn. Ook is het goed om weer te worden herinnerd aan mijn bekering. Het zicht op Jezus en het aanbidden van Hem kan soms zo worden vertroebeld. Doordat we allemaal denken te weten hoe het moet en elkaar daarvan proberen te overtuigen. Maar Jezus blijft dezelfde en we mogen naar Hem toe gaan zoals we zijn.