Douchestoel
Ik heb een douchestoel gekocht en gisteren is hij bezorgd door de pakketbezorger. Meestal ben ik heel nuchter, maar dit zag er toch wel heel serieus uit. Mijn lichaam was er blij mee, maar mijn geest moest toch even wennen aan het idee.
Mijn manier van overleven is altijd dat ik snel bedenk dat iets nog erger kan, en ook vanmorgen deed ik dat. Ik zat te douchen op de stoel en bedacht ‘ik kan er toch nog zelf op en af stappen’ en ‘ik kan beter worden, dus ik mag niet klagen’. Al snel realiseerde ik me dat ik weer in de overlevingsstand zat, maar het best even rot mocht vinden. Mijn lichaam was nog steeds blij en had me al laten weten dat ik mezelf anders niet kon wassen. Ik had al een dag overgeslagen toen die stoel er nog niet was en dat is niet zo fris. Staan voor de wasbak kon ik niet, in bad ook niet want ik had geen energie om er uit te komen en staan in de douche kon al helemaal niet meer. De stoel zat uiteindelijk dus wel goed.
Kortademig en hartkloppingen
Sinds gisteren heb ik last van kortademigheid en hartkloppingen als ik iets doe. ‘Iets doen’ is dan bijvoorbeeld vanuit bed naar de wc en weer terug. Snel terug, want mijn hart bonst er zowat uit. Dit begint iedere kuur na 5 dagen, dus het verbaasde me niet, maar het is nu erger en ik ben er nu ook duizelig erbij. Toch maar gebeld vanmiddag naar het ziekenhuis. Voordeel van oncologie is dat ze de hele dag bereikbaar en heel aardig zijn. Ik moest naar de eerste hulp komen in Dordt. Rustig aan doen zeiden ze. ‘Ja, hoe anders’ dacht ik, ik stort in bij 5 stappen.
Helaas is bijna onze hele vrienden en kennissenkring op vakantie, mijn man is op zijn werk en neemt de telefoon niet op, buren zijn naar het strand en nog wat anderen niet bereikbaar. Shit, nú heb ik mijn vader nodig, maar hij is er niet meer en ik kan wel janken. Na even twijfelen heb ik toch zijn mijn stiefmoeder maar gebeld of ze mee wil, maar ze ziet het niet zitten. Ze heeft het zo moeilijk vandaag en moet zo huilen. Nee, ik voel me perfect dat scheelt. Ik kan niet meer en stort bijna neer en bel niet voor mijn lol! Maar dan komt al snel de overbuurman thuis en is hij zo lief om me meteen te brengen.
Spoedeisende hulp
In het ziekenhuis aangekomen werd ik na 10 minuten geroepen en iets later kwam mijn man ook aan. Hartslag was heel hoog (156), dus werd er een röntgenfoto van hart en longen en hartfilmpje gemaakt en bloed en urine onderzocht. Gelukkig was het hartfilmpje goed, hartslag hoog, maar wel regelmatig. Waarschijnlijk komt het door de bloedwaardes die heel laag zijn nu. Mijn temperatuur was verhoogd, dat kan wijzen op een ontsteking en dat is heel gevaarlijk bij hele lage bloedwaardes. Gelukkig was er nu niets te zien dat op een ontsteking wijst. Als ik het zag zitten mocht ik weer naar huis, maar wel de temperatuur in de gaten houden. Ben nu dus na 4 uur ongeveer weer thuis. Daar wachtte onze oudste dochter mij op van haar vakantie! Heel leuk maar morgen gaat ze weer op vakantie met een vriendin, dus mijn man is nu druk bezig met haar was. Ik geef soms wat aanwijzingen, al ben ik daar eigenlijk al te moe voor nu.