Geborgenheid klinkt wat ouderwets of oubollig. Een ander woord is ‘veiligheid’ of een ‘gevoel van veilig zijn’. Vandaag bedacht ik opeens dat er niets mis is met lekker ouderwets of oubollig zijn.
We hebben de afgelopen weken ‘Jumbo Dagje Uit Kortingsmunten’ gespaard en vandaag gingen we naar Bobbejaanland. Daar was ik zo gek om in de Speedy Bob te gaan. Het zag er niet erg eng uit, maar ik had er niet bij stilgestaan dat dat ding niet voor niets ‘Speedy Bob’ heet en dus snel gaat. In de bochten was het alsof dat hele karretje van de rails zou schieten. Het voelde niet echt veilig en ik dacht alleen maar ‘nee hè, ik zal nu toch niet alsnog gaan door dit stomme ding…..’
Ook waren er van die bootjes die leken op de gondels in de Efteling. Van die suffe dingen dus en de kinderen hadden er geen zin in. Toen we vertelden dat wij ons lang geleden hebben verloofd in zo’n gondel in de Efteling kwamen ze helemaal niet meer bij natuurlijk. Ik geef toe, het is saai, maar we moesten toch ergens die ringen wisselen en in de Python is ook niet handig.
Ik herinner me onze verkeringstijd weer en ‘geborgenheid’ past daar wel bij, ondanks dat het een wat oubollig woord is. Samen op de bank een film kijken of samen naar de markt. We waren niet superjong, maar wel elkaars eerste echte vriend en vriendin. Het was leuk en mooi om alles samen te ontdekken en het voelt nog steeds veilig.
Mijn man wilde ook in de ‘Indana River’ vandaag. Hij dacht dat dat net zoiets was als de ‘Fata Morgana’ in de Efteling, zo’n rondvaartbootje. Niet dus, het was gewoon een boomstam waarin de oudste drijfnat werd, want zij zat voorin en het regende al. Ik zat veilig achter mijn man achterin en bleef droog, maar m’n dochter voelde zich even wat minder geborgen.
Geborgenheid past dus best bij onze relatie en ons gezin en we zijn echt niet saai! Geborgenheid en veiligheid wil zeggen dat je jezelf kunt en durft te zijn. In mijn geval is dat bijvoorbeeld: soms lekker zeuren of juist heel direct en duidelijk zijn of een beetje onhandig uit de hoek komen, zonder bang te zijn dat de ander me oordeelt. Weten dat hij er niet van omvalt, omdat hij inmiddels wel weet hoe ik in elkaar zit. Weten dat hij het filtert en het goede eruit haalt of zijn mond wel open doet als hij het er niet mee eens is.
Geborgenheid en veiligheid is ook: tieners die lekker mogen ‘puberen’, mogen zeuren, het niet eens hoeven te zijn en hun eigen mening mogen hebben. Zoals Hans Groeneboer schrijft in een van zijn boeken “Je ouders eren is ouders tot ouders maken, aanspreken op ouderlijke verantwoordelijkheid en de strijd durven aangaan”. We zeuren en strijden dus lekker door met z’n allen en al vinden we elkaar best irritant soms, het is toch veilig.
Dit is mijn bijdrage aan de bloghop van deze maand van de ‘christelijke webloggers’