Keuzes maken

Moe

Vorig weekend was leuk, maar te volgepland. Anderhalve dag uitrusten was niet genoeg bleek dinsdagavond. Na anderhalf uur aanwezig te zijn geweest op mijn werk kwam ik thuis en was ik misselijk van moeheid. Ik schrok me rot. Was bang dat ik ziek zou worden en de rest van de week niks meer zou kunnen doen. Gelukkig viel dat mee, al zie ik er nog steeds niet erg uitgerust uit.

De Japanner op zaterdagavond had ik nog niet eens vermeld in mijn blog. In gedachten hoorde ik dan iemand zeggen “dat had je ook niet moeten doen, dat is teveel”. Maar ik haat het om mijn gezin teleur te stellen en hun plannen in de war te schoppen, omdat ik moe ben.

Doseren

Ik herinner me de weekplanning die ik moest maken en de tips van de ergotherapeut. Ik weet het wel, ik moet meer rust nemen en niet te veel doen. Een ervaringsdeskundige schreef me deze week: “Het is zo moeilijk om te doseren. Blij dat je leeft en alles achter de rug is en van heel erg actief tot gebroken zijn”. Ik moet KIEZEN, maar eigenlijk wil en kan ik dat gewoon niet. Inmiddels weet ik dat ik op een dag één grote activiteit kan doen of iets meer kleinere activiteiten. Voor morgenavond staan er al 2 dingen in mijn agenda, dan blijft er niet veel over voor de rest van de dag.

Vandaag heb ik al 1 kleiner ‘ding’ op de agenda staan, paardrijles van mijn dochter. Dus ik kan nog een paar kleinere dingen doen.

Nog moe van gisteren lig ik te lang op bed. Onder de douche veeg ik het condens van de ruit om te kijken hoe laat het is. Ik blijf er te lang onder staan. Uitstel, want ik weet dat ik nog zoveel wil en moet doen vandaag en om 15 uur komt mijn dochter thuis.

Keuzes maken dus:

• Vaatwasser leegruimen
• De was ophangen die al een dag in de wasmachine zit en lekker gaat schimmelen als ik hem er niet nu meteen uithaal
• De hond uitlaten
• Evaluatieformulier invullen van de revalidatie
• Stofzuigen, na anderhalve week wel nodig
• Rotzooi opruimen in de woonkamer
• Keukenkastjes schoonmaken, wat al lang op de planning staat
• Rest van de keuken opruimen en schoonmaken
• Strijken
• Witte was opvouwen en opruimen
• Bed opmaken
• Boodschappen doen
• De planten even water geven na een maand
• Deze blog schrijven
• Even met de auto naar de Pipoos om iets te halen wat ik nodig heb voor mij craftbijbel
• Of eindelijk eens proberen om de brug over te fietsen, dus op de fiets naar de Pipoos

Wat ik wil doen

Die laatste 3 dingen zijn minder noodzakelijk kwaad dan de rest, maar wel leuker. Nog lastiger KIEZEN. Want ondanks dat ik de energie niet heb om alles te doen, zijn er wel dingen die ik graag wil. Het is niet alléén ‘geen energie’ hebben. Er komt nog iets bij. Sinds de kanker heb ik een nieuw soort levenshaast. Niemand, behalve God weet hoe lang ik nog heb, en sommige dingen moet of wil ik zo graag ik nog doen.

• Mijn craftbijbel wil ik volschrijven en -kleuren
• De fotoboeken voor de kinderen moeten nu echt bijgewerkt worden
• Ik wil eindelijk eens gitaaraccoorden leren spelen
• Ik wil dingen opschrijven voor als ik er niet meer ben, voor mijn begrafenis. Dat is heel fijn voor de achterblijvers weet ik uit ervaring

Plannen

Misschien heb ik nog jaren en misschien word ik wel 100. Ik weet het niet, maar ik had nog meer plannen voordat ik ziek werd. Plannen waar ik nu niet echt meer over durf na te denken.

• Graag wilde ik het 4e jaar van de cursus doen waar ik mee bezig was
• Eigenlijk wilde ik ook de 4 jarige bijbelcursus van het Evangelisch College doen
• Wie weet als ik tijd over zou hebben HBO theologie
• Zo bedacht ik nog van alles soms….

Nou, ik ga nu eerst maar eens de was ophangen en ondertussen nadenken wat ik dan nog meer ga doen….