Netvlies operatie

25 november

Gelukkig hadden we niet teveel stress voor de bruiloft, want daarvoor was geen tijd. Deze laatste decembermaand is behoorlijk drukker dan andere jaren. Arwin (mijn man) bleek namelijk al een paar maanden rond te lopen met een losgelaten netvlies van zijn rechteroog. Twee weken voor de bruiloft was hij bij een oogarts in het ASZ, die hem doorstuurde naar het Oogziekenhuis in Rotterdam. Daar kon hij vier dagen voor de bruiloft terecht.

2 december

De oogarts in het Oogziekenhuis zag littekenweefsel en constateerde dat het netvlies al maanden los moest zitten. Doordat mijn man met dit oog altijd al erg bijziend is, heeft hij pas laat opgemerkt dat er iets niet goed ging.

Twee of drie operaties zijn nodig en de eerste binnen een week, vertelde de oogarts. Bij de afspraken-poli vertelden ze ons dat de operatie dinsdag zou zijn. “Dat gaat ‘m niet worden” zei de trotse vader meteen, “want dan trouwt mijn dochter”. Logisch, want wie wil geopereerd worden op de bruiloft van zijn dochter? Beetje dubbel was het wel, want de operatie had haast. Gelukkig was er ook op woensdag nog plaats. Er werden drie telefonische afspraken op maandag ingepland, één met een anesthesist, één met een apothekersassitente en één met een verpleegkundige

Voor de tijd van de operatie op woensdag, zouden we dinsdag aan het eind van de middag worden gebeld. Ik zag het al voor me dat man en dochter de kerk inliepen en zijn telefoon zou rinkelen 😅. Arwin zag er de humor niet zo van in en regelde dat hij tussen 17:30uur en 18uur gebeld zou worden, ná de kerkdienst.

5 december

Om 9 uur vertrokken we met dochter en (toen nog aanstaande) schoonzoon naar het gemeentehuis. Dat was kort, maar wel leuk. ’s Middag de belafspraken met anesthesist, apotheek en verpleging. Toen mijn man werd gebeld door de anesthesist stond ik in de keuken en hoorde ik hem zeggen “oh, hier moet ik me even op instellen”. Dat wordt geen narcose dacht ik en inderdaad, de anesthesist vond dit niet verantwoord, gezien de grote longembolie pas een half jaar geleden. Eerlijk gezegd vond ik het feit dat de narcose niet doorging wel een prettig idee, want ik vond het eng. Maar ja, ik hoefde het niet te ondergaan natuurlijk.

6 december

Weinig stress voor de bruiloft, schreef ik al, maar mijn man wel voor een oogoperatie zonder narcose… Ik wilde hem al een oxazepammetje geven van mezelf, maar toen belde iemand van de afdeling opname van het Oogziekenhuis. Wegens teveel spoedoperaties werd de operatie verzet van woensdag naar vrijdag. Dat gaf mijn man even meer lucht, in ieder geval voor de bruiloft. Ik moet toegeven dat het mij ook behoorlijk eng lijkt, deze netvliesoperatie.

9 december

Vrijdagochtend gingen we samen naar het Oogziekenhuis in Rotterdam. Het duurde even voor hij aan de beurt was, maar tijdens het wachten hoorden we verhalen van anderen dat de operatie niet heel erg eng is. Dus met iets minder stress ging mijn man de operatie in. Dat vond ik wel fijn. De operatie duurde twee uur en ik zou na afloop worden gebeld. Wachten mocht ik in het restaurant beneden, maar ik heb gewinkeld in en rond de Koopgoot. cappuccino gedronken en een broodje gegeten bij La Place. Beetje sneu wel voor Arwin, maar ja, hij wist ’t toch niet en ik heb wel een chocolademedaille gekocht voor hem. Die kreeg hij na afloop.

De operatie is goed gegaan gelukkig! De dag erna gingen we terug voor controle en gisteren weer en over een maand weer. Over een maand of vier is de volgende operatie.

Bronnen

• Uitgelichte afbeelding: Pixabay
• Oogartsen.nl │ Ablatio retinae / Netvliesloslating (losgelaten netvlies) en operatie