Ik heb het niet zo op speciale dagen. Secretaressedag, Wereldreumadag, Wereldkankerdag, Vaderdag en Moederdag. Waarom al die aandacht op één dag voor iets? Er bestaat zelfs een issuekalender ontdekte ik net, met daarop alle dagen in het jaar waarop aandacht voor maatschappelijke issues wordt gevraagd. Vreselijk, nog meer dingen om bij te houden die ik niet mag vergeten! Nou ja, vergeten kan bij sommige dagen bijna niet, omdat een week van tevoren mensen al los gaan op Facebook om aandacht te vragen voor een speciale dag of een groep die we niet mogen vergeten. Er zijn nogal wat speciale dagen waarvan ik het bestaan niet afwist zie ik op de issuekalender: Boomfeestdag, Dag van het Levenslied, Geen BH Dag, Nationale Pannenkoekendag, Linkshandigendag en nog veel meer. De meeste wil ik ook meteen weer vergeten!
Heel veel jaren geleden ben ik zelfs mijn eigen verjaardag een keer vergeten. Op de camping, toen we naar huis gingen en ik druk bezig was met inpakken, dus nee, ik heb niet veel met speciale dagen.
Soms ben ik wel een beetje ondankbaar geweest en mijn verjaardag vergeten zal me niet snel meer gebeuren. Natuurlijk was ik vanmorgen heel blij met mijn eigen speciale ontbijt op bed voor Moederdag en met de zelfgemaakte sinaasappel/banaan/spinazie-shake die ik later op de dag ook nog kreeg. De teksten op de lieve kaartjes deden zelfs mij smelten, “ik hou zoveel van jou” en “ik kan altijd zo met jou lachen”. Ik ben altijd blij met onze kinderen en heel trots op hen, welke dag het ook is. Daarom vandaag voor hen dit liedje wat Amy Grant ooit schreef voor haar babydochtertje en geloof me, ik ben net zo blij met jullie als Amy met haar dochter!
Ik heb ook niks met die speciale dagen. Fijn om weer een blog van je te lezen.
Oke, dus ik ben gelukkig niet de enige. En… is dit een stille hint ;).