Vandaag, 5 jaar geleden, werd ik geopereerd!

Operatie

Vandaag, precies 5 jaar geleden werd ik geopereerd! ’s Morgens vroeg, samen naar het ziekenhuis, waar ik al snel naar de operatiekamer ging. Man weer naar huis, waar hij heel lang moest wachten.

Toen ik wakker werd op de uitslaapkamer had ik heel veel pijn. De epiduraal katheter (om de pijnbestrijding toe te dienen tijdens en een aantal dagen na de operatie), bleek achteraf niet goed te zitten 😢. Na een week mocht ik naar huis, nog steeds met behoorlijk veel pijn. Thuis ging het langzaamaan steeds wat beter.

Drie weken later gingen we kamperen bij Opwekking. Inmiddels wisten we dat de kanker was uitgezaaid en ik dacht, dit kan de laatste keer wel zijn. Ook zou ik nog 6 chemokuren zou krijgen en wilde ik vóór deze ellende nog even wat ‘leuks’ doen.

Na 6 chemokuren en 23 bestralingen was het november 2015 en het jaar bijna om, maar ik leefde en de tumor en uitzaaiingen waren verdwenen!

5 jaar

Statistisch gezien is de kans dat iemand met baarmoederkanker stadium IV na 5 jaar nog leeft 15%. Daar werd ik niet vrolijk van weet ik nog. Maar het is nu 2020 en ik leef nog en voor zover ik weet ben ik nog ‘kankervrij’.

En nu?

Nu ben ik heel erg dankbaar dat ik leef. Ik wilde zo graag blijven hier, om voor mijn man en kinderen te kunnen zorgen. De meiden waren toen 10 en 13 jaar oud en nu zijn ze al 15 en 18 jaar. De oudste rijdt al maanden in mijn auto en de jongste speelt ukelele en ik ben zó trots op hen ❤️!

Nu is er het coronavirus. Gezien de verschijnselen heb ik dit ook gehad, maar gelukkig niet heel heftig. Ik denk nu regelmatig terug aan 5 jaar geleden. Dan denk ik na over de verschillen tussen toen en nu. Kanker en de behandelingen was waren zwaar, maar er waren wel mensen die bij me langs kwamen. Nu ben ik beter, maar mis ik hen. Daarom hoop en bid ik dat het virus snel verdwijnt. Zodat ik iedereen weer kan knuffelen!