Het was bijna 900 km rijden naar onze vakantiebestemming. In de auto komen vaak de herinneringen boven aan vorige vakanties. Het leek alsof we vorige zomer hadden gewist uit ons geheugen. Steeds spraken we over ‘vorig jaar’ terwijl we 2014 bedoelden, want toen waren we ook in Frankrijk. Eigenlijk heb ik niet zo veel gedacht aan vorig jaar. Frankrijk is iets van vóór 2015 en herinnerde me niet aan de periode dat ik ziek was.
Het nieuws over Europa was minder leuk in de tijd dat we weg waren en ook daarvoor al niet natuurlijk. Aanslag in Nice, een aanslag in Duitsland, staatsgreep in Turkije, vorige week donderdag nog een zwaar ongeval in België, op de weg waar wij ook hebben gereden. We merkten niets van dit alles tijdens de vakantie, maar het zette mij wel aan het denken. De wereld staat in brand. Heeft het nog zin om me druk te maken om de kanker? Misschien is de wederkomst wel heel dichtbij. Wie weet komt Jezus morgen terug en vraagt Hij mij wat ik de laatste jaren met mijn leven heb gedaan. Moet ik dan antwoorden “ik was druk met bang zijn of de kanker weg blijft”. Dat klinkt niet heel zinnig eigenlijk en ook zo leeg. Ik doe God tekort, als ik niet geniet van de tijd die ik van Hem krijg en waarin ik ook iets kan betekenen voor anderen.
Ik hoef niet meer bang te zijn. Het mocht wel, want God de Vader begrijpt het wel. Hij wist hoeveel tijd ik nodig had om alles een beetje te verwerken. Gelukkig waren er een paar mensen die eindeloos bleven luisteren als ik vertelde dat ik zo bang was. Maar nu wil ik even niet meer zoveel bezig zijn met die angst en sinds de vakantie lukt dat beter. Bang ben ik genoeg geweest. Jaren was ik bang voor de wederkomst van Jezus en tijdens een EMDR sessie hoorde ik opeens het refrein van Opwekking 692 in mijn hoofd. Steeds weer dat zinnetje ” U bent mijn schuilplaats, mijn vesting, mijn helper in de nood; U bent nabij”. In het eerste vers staat “Hij heeft mij verlost van angsten” en dat was wat toen ook gebeurde.
Er blijft veel om bang voor te zijn, tot de dag dat Jezus terugkomt. “Alles zucht tot aan die dag” zingt Kinga in Opwekking 774. Ik kijk naar de wolken en vraag me dan soms af ‘wanneer zal Hij komen’, dan hoef ik echt nooit meer bang te zijn.
