‘Zo is Hij niet’, maar hoe is God dan wel?

‘Zo is Hij niet’

De manier waarop mensen geloven in wonderen en genezing blijft me intrigeren.

Adrian Verbree schreef afgelopen zaterdag in zijn wekelijkse Kruimeldief over de uitspraak van een ernstig zieke, “Zo is Hij niet”. Het was mij meteen duidelijk over welk interview dit gaat, want ik had ongeveer dezelfde vragen als Adrian. De ernstig zieke boekt zakelijk succes en kan zich niet voorstellen dat God hem daar geen gebruik meer van laat maken, want “Zo is Hij niet”. In een eerder interview zei hij “Wat de artsen zeggen, is één ding. De Heer heeft me nog niet laten weten dat het mijn tijd is om te stoppen”.

Natuurlijk gun ik deze ernstig zieke zijn lichamelijke genezing, maar zijn uitspraken riepen wel wat irritatie bij me op. Want is zijn taak belangrijker voor God dan mijn taak als moeder? Hij is 66, ik 44 en mijn kinderen hebben mij op het moment nog heel hard nodig. En wat denk je van vaders en moeders met kanker die nog veel jonger zijn dan ik, met kinderen jonger dan die van mij? Adrian schrijft terecht dat Jakobus drie jaar lang is opgeleid en voorbereid door Jezus zelf. Hij werd erop uitgezonden en komt niet verder dan de kerker van Herodes. Daar rolt zijn kop. Zo is Hij niet. Volgens Handelingen 12 wel.

God is goed

De meeste christenen zullen beamen dat God rechtvaardig en goed is, maar wat bedoelen we hiermee? Volgens Bill Johnson in ‘God is goed, Hij is beter dan je denkt’, hebben verkeerde denkbeelden bijgedragen aan een verkeerd beeld over Gods goedheid. Hij zet zich in het boek af tegen de leerstelling dat Jezus tegenwoordig nooit mensen meer geneest van ziekten of bevrijdt van pijn en dat God ziekte veroorzaakt. Ik vraag me af waarom hij door het hele boek steeds het andere uiterste noemt, heeft hij dit nodig om zijn eigen theorie te bewijzen? Zijn er in de VS heel veel christenen die geloven dat Jezus nooit meer geneest? Ik ben opgegroeid in een behoorlijk ‘zware’, orthodoxe kerk in Nederland, maar ook daar wordt nog steeds gebeden voor zieken om genezing en ook daar genezen mensen van ziekten. Alleen niet op de manier van ‘Bethel’, Bill Johnson en anderen.

Zij vrágen niet om genezing aan God, ze claimen het op de meest bijzondere manieren. Theresa Dedmon verkoopt ‘Destiny Pants’ en ‘Destiny Cards’, een soort tarotkaarten, al noemt ze die niet zo natuurlijk. Hier zie je haar bezig, met het Bethelteam, mensen genezen met profetische, kunstzinnige kaartjes:

Of ze maken gebruik van een bepaalde frequentie van hun stem:

Bill Johnson schrijft in zijn boek dat Jezus iedereen genas die bij Hem kwam, zonder uitzondering en dat God ons de autoriteit heeft gegeven om hetzelfde te doen. Sterker nog, Bill zegt zelfs dat iedereen die ruimte laat voor de mogelijkheid van ziekte een ander evangelie leert en valt onder de vloek van Galaten 1:8 (zie filmpje vanaf 18 minuten ongeveer). Volgens mij genas Jezus niet iedereen in Bethesda en over de uitspraak over de vloek van Galaten zeg ik maar beter even niets.

‘God wil wel’

In een ander interview zegt de ernstig zieke (uit de Kruimeldief): “Jezus heeft aan het kruis betaald voor onze zonden en onze ziekten aan het kruis op zich genomen. We hebben al genezing ontvangen en mogen Hem daar ook aan herinneren. Dat is ons doel. Hij vergist zich niet. Achteraf zal ik prachtige verhalen kunnen vertellen, maar hoe Hij het nu gaat doen, daarover tast ik nog in het duister”. Nogmaals, ik wens deze ernstig zieke van harte genezing toe en ik geloof ook dat God het kan, nog steeds. Maar zit deze zieke niet in de ontkenningsfase?

“God wil wel” heb ik Martin Koornstra weleens horen zeggen over genezing. Maar is het altijd de wil van God dat een mens geneest?

Kanker

Bill Johnson en ‘Bethel’ lijken iets te hebben met kanker. Ik ook, maar dan anders. De vader van Bill is overleden aan kanker. Na het overlijden van zijn vader kreeg hij een telefoontje van iemand die hem vertelde dat het verlies van zijn vader hem toegang zou geven tot een zalving die zevenmaal groter was tegen deze specifieke ziekte.

Volgens Bill haat God kanker en wil Hij dat alle mensen in het geweer komen tegen die ziekte. Er zijn volgens Bill momenten dat onze liefde voor God afgemeten kan worden aan wat we haten. In dit geval, haat wat Hij haat, namelijk ziekte. Ik haat de ziekte kanker ook, maar zou dat er echt iets toe doen voor God? Zou de kanker zich niet meer laten zien en mijn tumorwaarde dalen, als ik de kanker maar genoeg haat? Zou Zijn liefde voor mij en de kans op genezing/terugkomst van de kanker afhankelijk zijn van mijn haat aan kanker of geloof in genezing?

Dit jaar kreeg Beni Johnson, de vrouw van Bill, kanker. Behalve één Facebookberichtje op haar tijdlijn geven zij en haar man hier weinig ruchtbaarheid aan. Zou het angst zijn vraag ik me af? Angst dat praten over kanker iets uitlokt, dat je woorden zoveel kracht hebben dat het mis gaat?

Wie heeft de controle?

In ‘God is goed, Hij is beter dan je denkt’ schrijft Bill Johnson “Er zijn veel dingen waarvan God zou willen dat ze gebeuren, en die Hij mogelijk heeft gemaakt, maar die nooit zullen gebeuren omdat gelovigen óf niet geloven dat het de wil van God is, óf ze wachten tot God het zelf doet”. Bill gelooft wel dat God regeert over alles, maar vraagt zich af of God wel de controle heeft. Want als Hij de controle heeft, maakt dat Hem misschien verantwoordelijk voor Hitler en zouden hersentumoren Zijn idee kunnen zijn.

Het koninkrijk van God

De laatste 3 lessen bij de ETS gingen over het evangelie van Mattheus en Marcus. Het waren hele boeiende lessen, waar het ook ging over het koninkrijk van God. Ik geef even een korte samenvatting:

We leerden in de lessen (en uit de samenvattingen van de ETS) dat God Koning is en Zijn koninkrijk vestigde op aarde door Jezus. Het koninkrijk is er dus al, maar nog niet volledig. God is in Jezus weer aanwezig op aarde. Het heil van het koninkrijk (zoals gerechtigheid, herstel, genezing) is niet alleen maar toekomstig: het kan nu al geproefd worden en de kerk is geroepen om dit heil in woord en daad te verkondigen.

We kennen al de krachten en de bevrijding van de toekomende eeuw, maar ook de machten van deze tijd ervaren we nog. Er is nog geen einde gekomen aan onrecht, lijden, ziekte en dood. De toekomende eeuw is begonnen met Jezus’ komst. Maar de huidige eeuw, die bij de schepping is begonnen, is nog niet gekomen, is nog niet verdwenen. We leven dus al in de eindtijd, een ‘dubbele’ tijd: we hebben te maken met de toekomstige eeuw (reeds), maar ook nog met de huidige eeuw (nog niet). Bij Jezus’ tweede komst zal aan de huidige eeuw een einde komen, en is er geen sprake meer van ‘nog niet’.

De 12 leerlingen van Jezus moeten net als Jezus, het koninkrijk van de hemelen gaan prediken, zieken genezen, mensen met huidvraat reinigen, doden opwekken en demonen uitdrijven. Net als Jezus echter, zullen ze te maken krijgen met aanvaarding en verwerping. Jezus spreekt dan ook niet alleen over uitgaan in Zijn autoriteit en kracht, maar ook over vervolging en lijden. Dit lijden is onlosmakelijk verbonden aan het volgen van Jezus, want een leerling staat niet boven zijn leermeester en een slaaf niet boven zijn heer (10:24 en 25). Ze hoeven echter niet bang te zijn, God zorgt voor hen. Het is goed dat ik dit weet. Ik ben weleens bang, maar God zorgt voor me.

Adrian eindigt zijn Kruimeldief zo:

‘God stuurde zijn Zoon om ons met zich te verzoenen, als een voorbeeld van zuiver mens-zijn, om zijn Geest te kunnen zenden en om zijn kinderen een grandioze toekomst te garanderen. Dat vieren we met advent. Zó is Hij’.